Μου φάνηκε πολύ χαριτωμένη
αν και χοντρούλα…
αν και χοντρούλα…
Σκέφτηκα να της βάλω δυο κοχύλια για μάτια, μια πέτρα για μύτη και μια άλλη πιο μακρόστενη για στόμα.
Σχημάτισα τα μάτια στα δυο κοχύλια και το στόμα στην μακρόστενη πετρούλα.
Της φόρεσα τα πανέμορφά μου παλιά γυαλιά .....μυωπίας!!!!! Xα...χα...χα!!!!! της τοποθέτησα και ένα ρεσουδάκι, έτσι ώστε να κάνει περισσότερη εντύπωση όταν ανάβει….
και να ‘σου στολισμένη,
μ' ένα βλέμμα απορίας
μα και λίγο πλάνο
μα και λίγο πλάνο
να με κοιτάζει
σαν κάτι να θέλει να μου πει,
κάτι να με ρωτήσει.....
- «Μα.... δεν μου 'βαλες.......»
Αχ! Ξέχασα να της βάλω σκουλαρίκια!!!!!!!!!!!!!
Πρέπει κάτι να ετοιμάσω. Δεν μπορεί να κυκλοφορεί έτσι... χωρίς σκουλαρίκια!..... ΤΡΕΧΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!
(Η συνέχεια στο επόμενο!)
(Η συνέχεια στο επόμενο!)
Δεν μου άρεσε η μύτη της. Δεν μπορούσε να ήταν γαλλική! Μαζί με τα σκουλαρίκια, κάνε και μία ... ρινοπλαστική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία μου καλώς σε βρήκα! Μου αρέσουν πολύ οι δημιουργίες και το γεγονός ότι αξιοποιείς εικαστικά και τα πιο απλά υλικά. Τα σπιτάκια με το ζευγάρι, επίσης, μπου άρεσαν πάρα πολύ. Θα τα λέμε! Καλό βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου!!!χαριτωμενες ειναι οι πετρουλες σου!!!ειδικα αυτη με τα γυαλακια μ αρεσε πολυ!! ναι χρωματα για υφασμα χρησιμοποιησα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν είμαι στρουμπουλή έχω χάρη πολύ....
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι βασικά πράγματα όπως τα σκουλαρίκια δεν τα
ξεχνάμε γιατί θυμώνουμε....χαχαχα ωραίο...
Αθηνά