«ΑΓΑΠΗ» μέσα σ' ένα παλιό συρτάρι «Κάλεσμα από τη Ρένα Χριστοδούλου»

«ΟΠΩΣ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑ , ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟ[Σ]ΚΛΗΣΗ!!!!!!!!!!!!
ΗΘΕΛΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ 100 ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ!!!!!!
ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ , ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΣΠΙΤΙΟΥ, ΤΑ ΠΕΤΑΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ!!!!!!!!!!!!.......... » 

μας καλεί η Ρένα Χριστοδούλου http://diaheiros.blogspot.com/

Η κατασκευή μου έγινε μέσα σε ένα παλιό συρτάρι που ήταν για πέταμα.

Το έβαψα χρυσό και το πίσω μέρος του το χρωμάτισα με πλαστικό και το πιτσίλισα με τέμπερες και χρυσό.

Τα σπιτάκια είναι από πεπιεσμένο φελιζόλ, το οποίο έκοψα με ζεσταμένο, καυτό μπορώ να πω μαχαίρι. Τα χρωμάτισα με πλαστικά και ακρυλικά. Στα παραθυράκια τους κόλλησα κομματάκια μπρούτζου.

Από μπρούτζο είναι και οι φιγούρες του ζευγαριού, οι οποίες κάθονται πάνω στην κούνια. Μπρούτζινο επίσης είναι και το ολόγιομο φεγγάρι.

Τέλος χρησιμοποίησα πλαστική σήτα την οποία έβαψα χρυσή και την τοποθέτησα ανάμεσα στα σπιτάκια και έξω στο κουτί. 

«Η αγάπη και οι χαρές της είναι ένα παιχνίδι.

Η αγάπη είναι υπομονετική και ευγενική. Δεν ζηλεύει ποτέ.

Δεν είναι ποτέ αλαζονική, αγενής ή εγωιστική. Δεν προσβάλλεται και δεν εκδικείται.

Η αγάπη δεν ικανοποιείται με τις αμαρτίες των άλλων αλλά χαίρεται με την αλήθεια. Πάντα δικαιολογεί, εμπιστεύεται, ελπίζει και υπομένει ότι κι αν συμβαίνει.

Αγάπη είναι να επιθυμείς να δώσεις στον άλλον ότι είναι δικό σου και να νιώθεις ότι η χαρά του είναι και δική σου χαρά.

Όταν σε ρωτάνε γιατί τον αγαπάς, η μόνη απάντηση που θα μπορούσες να δώσεις είναι: "γιατί είναι αυτός".

Κοιτάς τα βουνά που φιλούν τον ουρανό, τα κύματα που αγκαλιάζουν το ένα το άλλο, παρατηρείς το φως του ήλιου που αγκαλιάζει την γη... Όλη αυτή την αξία αυτού του κόσμου την καταλαβαίνεις μόνο και μόνο επειδή αγαπάς.»