Έσκυψα να δω την καρδούλα που σχηματίστηκε από το καϊμάκι στο φλυτζάνι του καφέ, και ... άρχισα να ονειρεύομαι… ΘΑΛΑΣΣΑ!!
Σκέφτηκα πως έπρεπε να φυτέψω τον σμύρνο σε γλαστρούλα.
Στόλισα τη βρύση της αυλής με τις δυο τετράγωνες πέτρες, από το καλντερίμι του χωριού όταν το φτιάχνανε τις είχα μαζέψει, και τις μετέτρεψα σε ζάρια…
Πήρα το παλιό τσαγερό, δώρο αγαπημένης, και το γέμισα με μικρούς κάκτους.
Φωτίστηκε το τραπέζι στο μπαλκόνι!
Φωτίστηκε το τραπέζι στο μπαλκόνι!
Και το φλιτζανάκι του καφέ από τη Λήμνο, ωραίες αναμνήσεις..., το γέμισα με φύση και λουλούδια και άπλωσα το μπλε της θάλασσας με ένα βραχιόλι μου…
Και φύτεψα πράσινο και ΕΛΠΙΔΕΣ και στις γιαγιάς τις φλιτζάνες τσαγιού…
ολα ειναι ομορφα
ΑπάντησηΔιαγραφήνα εισαι καλα
Αχ, αυτή η καρδούλα στον καφέ...ονειρεμένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνασκουμπώθηκες κι εσύ και έκανες ένα σωρό δουλίτσες και ομόρφυνες τα πάντα γύρω σου... Μου έφτιαξες τη διάθεση κι εμένα!
Όλα όμορφα και ανοιξιάτικα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχχχχχχχχχχ καλοκαιράκι, θάλασσα ...........
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανέμορφα όλα
Τελικά τη ζωή μας ομορφαίνουν μικρές-μικρές πινελιές. Ας μην τις αμελήσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή